ŞİİRLER

         

Adı Aşk Olmalı  
Adı aşk olmalı,
Leylakların bile kıskanacağı bahardaki güneş olmalı,
İçini ısıtmalı, yakmamalı
Mevsim değişse de o bahardaki ılık, parlak güneş kalmalı.
Sevgi olmalı,
Eskimeyen, yorulmayan sevda olmalı,
Nereye giderse gitsin, nerden geçerse geçsin
İz bırakan, mutluluk aşılayan sevda olmalı.
Çocukların bile görüp imreneceği
Olmazları aşabilecek
Karanlıklara gömülmeyecek,
Özlemlerin yıpratmayacağı sevgi olmalı, sevda olmalı
Zamana karşı duracak,
Lanetleri, nefretleri barındırmayacak,
Ebediyen sürüp, engelleri aşıp,
Destan yazdıracak
İçindeki sevdayı yıldızlara yansıtacak
Mutluluk, sonsuz mutluluk, adı aşk olmalı...

06.07.2004 - salı
Yasmin Kaynar

 

 

               YETMEZMİ

           Aşk seni harab etmez mi?
                       Takatını tüketmez mi?
                             Sendeki ateş bitmez mi?
                                  Yetmez mi gönül, yetmez mi?

                                             Aşkına yoktur enzade,
                                                 Aklını aldı o taze,
                                                      Aleme oldun kepaze,
                                                          Yetmez mi gönül, yetmez mi?

                                                                                                              Yar yoluna baktırdığın,
                                                                                                             Uykusuz bıraktırdığın,
                                                                                                           Aşk yüzünden çektirdiğin,
                                                                                                        Yetmez mi gönül, yetmez mi?

                                                                    Hangi derdimi sayayım?
                                                                Aşka nasıl dayanayım?
                                                            Yandım, daha mı yanayım?
                                                       Yetmez mi gönül, yetmez mi?

                                       Göğsümde tıkanır sesim,
                                  Yok yaşama hevesim;
                            Ben bir dermansız bikesim.
                   Yetmez mi gönül, yetmez mi?

                                                                        Son mektup    

                                                           Ey yar, bu mektubu aldığın demde
                                                             Kara topraklara verdim kendimi...
                                                           Herşey bana engel oldu alemde,
                                                             Bir çoşkun nehirdim, yıktım bendimi.

                                                           Benim gönlüm doğusundan deliydi;
                                                              Başka dünyaların saşkın seliydi...
                                                           Bunun böyle olacağı belliydi...
                                                              Her şey biter sel yerine döndü mü...

                                                           Dünya durmaz, bahar olur, kış olur,
                                                              Belki senin gözün yaş olur,
                                                           Ben garibim, benim gönlüm hoş olur,
                                                              Sevdiklerim ayda yılda andı mı...

                                                           Yıldız olur sana ışık tutarım,
                                                              Bülbül olur pencerende öterim.
                                                           Yer altında belki rahat yatarım
                                                              Yer üstünde çektiklerim dindi mi...

                                                           Şimdi yaşamayı tatlı bulursun,
                                                              Koşarsın, gülersin, tez yorulursun,
                                                           Bir gün olur yine bana gelirsin
                                                              Deli gönlün yaşamağa kandı mı...

        Öyle günler gördümki 

 Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
 Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
 Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
 Hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
 Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
 Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.

                                                        Her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı,
                                                        Uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.

 Öyle günler gördum ki, duvarlar gelir dile,
 Gözumde canlanırdı eşkiya masalları.
 Varlığımı sarardı, hain bir isteyişle
 Görmediğim yumuşak bir düşmanın elleri
 Kafada çelik gibi fikirler dursa bile
 Kalplerin eksik olmaz böyle zayıf halleri:

                                                        Bazen kendi kendimin elinden kurtulurdum,
                                                        Kalbimi bir çamurda çırpınırken bulurdum.

 Öyle günler gördüm ki, dost dediğim insanlar
 Ben yanına varınca dudağını kıvırdı.
 Bir zamanlar yanımda ağız açmayanlar
 Sırtımı sıvazladı, bana oğüt savurdu.
 Silahsız gördüğüne saldıran kahramanlar
 En alçak tekmelerle beni yere devirdi.

                                                        Ruhum bir heykel gibi düşüp parcalanırdı.
                                                        Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.

 Öyle günler gördüm ki, tabanca sakağımda
 Tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı
 Gönlüm acıklı buldu, en ateşli çağımda
 Sönük bir yıldız gibi boşluklara akmayı
 Tabancanın namlusu ısındı yanagımda,
 Parmagım istemedi tetiğini çekmeyi

                                                        Bir sonbahar yağmuru gibi içim ağlardı
                                                        Bir şeyler fakat beni yaşamağa bağlardı.

 Ey bir tane sevgilim, ben bugün yaşıyorsam
 Sanma ki hayat tatlı, insanlar hoş olmustur,
 Dağ başında bir kaya gibiyim şöyle dursam
 Etrafım eskisinden daha bomboş olmuştur
 Yalnız sana borçluyum bugün dünyada varsam:
 Seni her andığımda gözlerim yaş olmuştur

                                                        Yaşlar ki bir ırmaktır, dertleri sürür gider,
                                                        Gözyaşları içinde seneler yürür gider.

 Yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman,
 Bana: Yaşa der gibi gülen senin yüzündü.
 Dizlerim bir batakta yorgun yattığı zaman
 Bacaklarıma kuvvet veren senin hızındı.
 Yaşaran gözlerimde, güneş battığı zaman
 Sıcak bir yuva gibi tüten senin dizindi.

                                                        Sen aklıma gelince her şey gülümserdi.
                                                        Ağaçlar sarkı söyler, rüzgar tatlı eserdi.

 Ey sevgilim, bilirsin benim ne çektiğimi:
 Garip başimın derdi bir yürek taşıyorum.
 Anlarsın niçin uzak yerlere baktığımı:
 İçinde yaşanmaz bir dünyada yaşıyorum.
 Görünce gülme sakın çırpınıp aktıgımı:
 Ilık ve aydınlık bir denize koşuyorum.

                                                       Sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
                                                       Aradığım yerlere benzeyiş buldum sende.

 

                                                                                                   

                                                                                               ANASAYFA